Swakopmund naar Damraland 550km

Vanuit Swakopmund rijden we langs de kust en gaan eerst op bezoek in Cape Cross.waar een pelsrobbenkolonie van 80000 stuks huist.Leuk om te zien.Terug langs de kust naar de afslag Twijfelfontein/Damaraland.De weg is op zich goed maar hij lijkt op een wasbord,waardoorr we honderden kilometers in een trillende auto zitten.Na een lange rit komen we aan in een lodge,die wederom los in de natuur staat.Op de top van de heuvel staat het centrale gebouw met receptie en restaurant.De hele aanpak is bijzonder.Vooral het ecologische aspect wordt benadrukt door gebruik van zonneenergie,de opvang van gebruikt water en de recycling van plastic tot interieurdelen..Daarbij is alles zeer goed verzorgd en is iedereen heel attent en betrokken.Morgen op excursie.
29 oktober Damaraland
De octend hebben we besteed aan culturele en geologische zaken.De bezienswaardigheden zijn de Organ Pipes,een 120 miljoen jaar oude rotsformatie,Burnt Mountain,door de natuur verkoolde planten en stenen maken de rots zwart en tenslotte de rotstekeningen van de Bosjesmannen,die deze 2000 jaar geleden gemaakt hebben.
Daarmee waren we de ochtend bezig en op weg terug hebben we een Damaradorp bezocht.Het gebied waarin we ons bevinden heet Damaraland omdat het in 1973 is toegewezen aan de Damarastam.Ieder ander,blank of zwart moest eruit,met meename van een som geld.Het bezichtigen van zo'n dorp geeft me altijd een Volendamgevoel,maar ja,we waren er toch.
's Avonds zijn we met een ranger op olifantenjacht gegaan.We hebben er nog nooit zoveel gezien.Een ding is duidelijk:er bestaat geen rode olifant.Dit in tegenstelling tot wat er in reisboeken en folders staat.De ranger wordt gek van de vraag.Bij terugkomst bleek de generator uitgevallen te zijn,hetgeen betekende dat we de rest van de avond met kaarslicht en olielampen hebben doorgebracht.Dit is het echte Afrika.